Assepoester, het tamelijk ware verhaal

Dag vrienden!

Op 26 december ging ik met enkele vrienden van onze productie GrandiOZo naar de musical Assepoester kijken. In de media hadden we vrij slechte reacties gehoord, maar we gaven het toch een kans. Vooraf zag ik volgende tekst op het internet.

"Assepoester, het tamelijk ware verhaal"
Deze musical, gebaseerd op het bestaande sprookje wordt een familievoorstelling in de ware zin van het woord. Een verhaal met een ietwat lichtvoetig sprookjesthema en daarbij toch ook aandacht voor het existentiële probleem van Assepoester. Een weesmeisje dat in gedwongen omstandigheid opgroeit en daaruit niet kan, maar toch wil ontsnappen... In haar zoektocht tussen vele levensvragen wordt ze dan ook 'ondervraagd' door 'de reporter' een belangrijk door de wol van het leven geverfd personage met een cynische kijk op de wereld.
Het publiek volgt het sprookje zoals we het kennen, maar wel door de ogen van 'een reporter' die een andere visie laat zien van datgene wat we verwachten. Een sprookje dat soms grappig is, soms hard, soms blij, soms triest, soms verwarrend, maar altijd tamelijk waar...

In een regie van Stany Crets.

Ik was niet enthousiast over deze voorstelling. Toch heeft de productie enkele pluimen verdiend, nl. voor het mooie decor, de prachtige choreografieën, de goede acteurs en het zangtalent. Wat was er dan niet goed? Ik zie het jullie zo denken. Wel, de teksten op zich vond ik niet goed. Om het heel kritisch te zeggen; een kind van twaalf had dit ook kunnen schrijven. Ook de liedjesteksten vond ik te plat. De reporter die de voorstelling voorzag van cynische commentaar was een leuk concept, maar werd voor mij niet op de juiste manier gebruikt. Zijn teksten werden steeds in een liedje gegoten, en dat ging zo snel dat ik me te hard moest focussen op wat hij zei en dat maakte het niet zo ontspannend om naar te kijken.
Toch heb ik af en toe ook goed gelachen met de humor die in deze voorstelling zat.
Mensen die niet zo veel van musical kennen zullen allicht wel kunnen genieten van deze voorstelling, maar ik denk dat ik al een kritisch musicalkijker word, aangezien ik er al heel veel gezien heb en weet hoe het er achter de schermen aan toe gaat.

Hieronder nog enkele sfeerbeelden uit de voorstelling.

 De operatietafel waar de stiefzussen hun voeten laten verkleinen, 

zodat het schoentje zou passen.

 De boze stiefmoeder, die de witten duiven van Assepoester heeft opgegeten.

 De prins met al zijn vrijgezellen van het bal.

 De lakeien die de zeer afhankelijke prins aankleden.

 Sfeerbeeld van het bal om een echtgenote voor de prins te vinden.

Aan de micro staan de stiefzussen en de reporter.

 De arme assepoester, gepest en verminkt door haar boze stiefzussen.

 Eind goed al goed, Assepoester gaat trouwen!

De cast van Assepoester, het tamelijk ware verhaal.

Deze voorstelling was voor mij niet grensverleggend, maar toch wou ik mijn mening met jullie delen. Voor al de mensen die de voorstelling wel gezien hebben, hoop ik dat zij er wel van genoten hebben! Dat is immers de bedoeling als je naar zulke activiteiten gaat.

Hieronder mijn e-ticket van de voorstelling.

Muzikale groetjes,

Lore