Op 28 december ging ik, naar jaarlijkse gewoonte, met mijn meter naar de musicalvoorstelling van Muzart kijken. Dit jaar was dat Kwaad Bloed.
Enkele familieleden draaien al jaren mee met dit gezelschap en daarom kom ik elk jaar kijken. Mijn oom neemt steeds de leiding over het decor en mijn nicht heeft de leiding over de choreografie.
Vooraf
Dit zag ik vooraf op het internet verschijnen.
Als de klok niet meer tikt, als de rust wordt verstoord, als niets meer is wat het lijkt, dan is er "kwaad bloed" mee gemoeid. Ontrafel de geheimen, zoek de valse bodems en ga mee naar een andere wereld die de onze niet is... of misschien wel...
Ik was alvast benieuwd!
Het verhaal
Het verhaal gaat over twee dorpen, die de hele tijd ruzie maken. Ze hebben een gezamenlijk dorpsplein met het standbeeld van 'onze vader', dat ze jaarlijks vieren. Elk dorp is ervan overtuigd dat 'onze vader' de stamvader is van zijn dorp. Plotseling wordt de tijd stilgezet, door de rattenvanger. Hij doet dat met behulp van een zandloper die in het standbeeld zit. De rattenvanger laat de ratten die hij bij zich heeft bloed zuigen bij de stilstaande mensen op het plein en laat de tijd dan weer lopen. Op een dag zijn er twee kinderen die het zien gebeuren, zij staan niet stil! Ze volgen de rattenvanger, die in het standbeeld kruipt, en gaan door een schacht naar beneden...
Daar komen ze terecht in de rattenwereld, waar de ratten even groot zijn dan zij zelf!
De ratten moeten 'kwaad bloed' verzamelen om hun machine draaiende te houden. Die machine zorgt ervoor dat de beek aan de rand van de dorpen niet overstroomt, want dat zou beide dorpen onder water zetten. Het jonge koppel werd er betrapt, en het meisje werd gevangen gezet. De oude rattenvanger is immers al oud, en aan vervanging toe. De jongeman gaat bij hem in de leer. Dat doet hij, in ruil voor een liefdesbrief van zijn liefje, dat gevangen zit in de rattenkerker.
Gelukkig vinden ze de oplossing bij de medicijnman, die ontdekt dat de machine ook werkt met een kruid. Nu zijn de ratten en de mensen gered! Als ze maar stoppen met ruzie maken ...
Wat ik ervan vond
Ik heb genoten van deze voorstelling. Vooral het concept van het afdalen naar de rattenwereld vond ik heel leuk gedaan met de stelling die je ziet op de foto hierboven. Ik vond het eerst wat raar dat de ratten even groot waren als de mensen zelf, maar daar hadden de ratten een heel eenvoudige verklaring voor: onder de grond verkleint alles, hoe verder jullie afdwalen, hoe kleiner jullie worden. Wij zijn dus niet groot, maar jullie zijn nu klein.
Ik geef ook graag credits aan mijn nicht Hanne, die samen met Julie prachtige choreo's heeft gemaakt! Dat was voor mij de top van de voorstelling.
Grensverleggend
Deze voorstelling is niet grensverleggend voor mij, aangezien ik jaarlijks naar de productie van Muzart ga kijken en musical helemaal mijn ding is. Toch wou ik jullie deze ervaring niet ontnemen.
Meer weten?
Neem dan zeker een kijkje op de website: http://www.muzart.be/
Hieronder zie je nog een foto van mijn programmaboekje en de cd van de voorstelling.
Muzikale groetjes,
Lore
Geen opmerkingen:
Een reactie posten